Dan toch de mannen..
Door: Sascha
Blijf op de hoogte en volg Sascha
03 Maart 2013 | Italië, Siena
Laatst stond ik op roltrap nummer 3 van de 8 en de mannen die de 4e roltrap aan het maken riepen 'Complimenti! Complimenti a tua mama e tuo papà, e a tutta la tua famiglia!' Dus bij dezen, de complimenten, mama, papa en de rest van de familie! En zoals beloofd wat anekdotes.
De supermarkt:
Te beginnen bij de 'complimenti' in de supermarkt. Alweer zo'n 4 (!) weken geleden was ik met mama in de supermarkt. Ik keek rond, zoekend naar plastic boterhamzakjes, en iemand liep voorbij en zei iets, en hij zei het nog een keer, want de eerste keer had ik niet echt door dat het tegen mij was, en wat er nou precies aan de hand was. ‘Complimenti!’. Hoor ik dat nou goed? Zeg je dat ook gewoon in de supermarkt? Ik besloot van de situatie gebruik te maken door hem de plastic zakjes te laten zoeken en heb verder nog een praatje gemaakt, beetje Italiaans oefenen natuurlijk! Echter kom ik hem nu heel vaak tegen, omdat Siena zo klein is en veel mensen naar dezelfde kroegen gaan. Dat is een beetje jammer, want zo leuk was ‘ie ook weer niet. Meteen een les voor leven in Siena; het vrijwel onmogelijk om mensen te vermijden, dus pas goed op met wat je zegt of doet!
In de kroeg:
Af en toe spreken we hier een teken af voor als je NIET gered wilt worden uit de handen van een jongen. Op bepaalde dagen, in bepaalde kroegen willen ze namelijk allemaal dansen en als je er letterlijk van wegloopt, zien ze dat als een uitnodiging om je te volgen. Waar ik gewend was ‘nee is nee’, is het hier ‘nee is misschien toch een ja, als je maar lang genoeg probeert’.
Oogcontact:
Ik keek een keer naar binnen bij het restaurantje hier om de hoek en per ongeluk keek ik toen een man aan van ongeveer 50. Deze man blies meteen een kushandje toe en vanuit mijn ooghoeken zag ik hem opstaan en naar de deur toe rennen om nog iets na te roepen. Sindsdien durf ik dus geen oogcontact meer te maken, het lijkt erop alsof je oogcontact maakt je iemand toestemming geeft om je aan te spreken. De gebouwen zijn hier heel mooi, dus genoeg andere dingen om naar te kijken!
Vanaf jongs af aan:
Een andere keer op de roltrappen, wenste een jongentje (van misschien 16) ons, met een bloemetje in zijn hand, ‘Buon San Valentino’, een fijne Valentijn. Waar in Nederland iedereen zou kijken van ‘nou, die durft’, keken de mensen hier met een blik: ‘Goedzo, jongen!’. Hier leeft echt een ander volk, ook niet te vergelijken met Spanjaarden of Fransozen.
Gelukkig is niet iedereen zo opdringerig en heb ik al veel leuke Italiaanse mensen ontmoet. Tot zo ver is het handig dat zij zo direct zijn, levert mij weer drankjes en oefening voor de Italiaanse taal op!
Korte update:
Jeeeej, ik heb de taalcursus gehaald! :))) Het schriftelijk examen was best wel moeilijk maar had ik best wel goed gedaan, mondeling examen viel juist mee, maar misschien heeft ze me gematst. Maakt niet uit, die is binnen! Nog (maar) 4 maanden om veel te oefenen. Ik praat ook het grootste gedeelte van de dag Italiaans en Engels, en af en toe ook wat Duits. Zelf kan ik nog steeds niet zo goed geloven dat ik de hele dag Italiaans spreek!
Voor ik vertrok naar Siena, had ik al een lijstje gemaakt met dingen die ik kon doen in de zeeën van tijd die ik zou hebben, m, vorige week had ik naast de 30 uur taalles ook al cursussen aan de andere universiteit en dan ook nog sociale dingen. Behoorlijk heftig, veel nieuwe indrukken, alle lessen in het Italiaans. De nieuwe uni was ook behoorlijk wennen. Mijzelf kennende had ik een uurtje vrij gemaakt om de gebouwen te gaan verkennen, bleek ook nodig te zijn! In het eerste gebouw moest ik op de 3e verdieping zijn, maar omdat er zoveel halve/ kwart trappen waren, leek het een beetje op de school van Harry Potter met verdieping 3 1/4. Ik heb ook gehoord dat er een kat in de bibliotheek woont, dus kan nog waar zijn ook!
Het andere gebouw kon ik niet vinden, er was alleen een indrukwekkende poort met 'Psychiatrisch ziekenhuis' erop. Daar moet ik toch niet zijn, dacht ik. Wel dus! Super groot gebouw, de sfeer van een voormalig ziekenhuis, dus heb maar meteen een foto van de plattegrond gemaakt. De eerste lessen vond ik super spannend, maar uiteindelijk allemaal goed gekomen.
Daarnaast ook eerste infuus gehad, en dat is ook allemaal goed gegaan. Wat andere gewoontes hier, privacy hebben ze hier nog niet uit gevonden, maar de verpleegsters waren heel aardig en zorgden goed voor me! Voel me hier steeds meer thuis. :)
De supermarkt:
Te beginnen bij de 'complimenti' in de supermarkt. Alweer zo'n 4 (!) weken geleden was ik met mama in de supermarkt. Ik keek rond, zoekend naar plastic boterhamzakjes, en iemand liep voorbij en zei iets, en hij zei het nog een keer, want de eerste keer had ik niet echt door dat het tegen mij was, en wat er nou precies aan de hand was. ‘Complimenti!’. Hoor ik dat nou goed? Zeg je dat ook gewoon in de supermarkt? Ik besloot van de situatie gebruik te maken door hem de plastic zakjes te laten zoeken en heb verder nog een praatje gemaakt, beetje Italiaans oefenen natuurlijk! Echter kom ik hem nu heel vaak tegen, omdat Siena zo klein is en veel mensen naar dezelfde kroegen gaan. Dat is een beetje jammer, want zo leuk was ‘ie ook weer niet. Meteen een les voor leven in Siena; het vrijwel onmogelijk om mensen te vermijden, dus pas goed op met wat je zegt of doet!
In de kroeg:
Af en toe spreken we hier een teken af voor als je NIET gered wilt worden uit de handen van een jongen. Op bepaalde dagen, in bepaalde kroegen willen ze namelijk allemaal dansen en als je er letterlijk van wegloopt, zien ze dat als een uitnodiging om je te volgen. Waar ik gewend was ‘nee is nee’, is het hier ‘nee is misschien toch een ja, als je maar lang genoeg probeert’.
Oogcontact:
Ik keek een keer naar binnen bij het restaurantje hier om de hoek en per ongeluk keek ik toen een man aan van ongeveer 50. Deze man blies meteen een kushandje toe en vanuit mijn ooghoeken zag ik hem opstaan en naar de deur toe rennen om nog iets na te roepen. Sindsdien durf ik dus geen oogcontact meer te maken, het lijkt erop alsof je oogcontact maakt je iemand toestemming geeft om je aan te spreken. De gebouwen zijn hier heel mooi, dus genoeg andere dingen om naar te kijken!
Vanaf jongs af aan:
Een andere keer op de roltrappen, wenste een jongentje (van misschien 16) ons, met een bloemetje in zijn hand, ‘Buon San Valentino’, een fijne Valentijn. Waar in Nederland iedereen zou kijken van ‘nou, die durft’, keken de mensen hier met een blik: ‘Goedzo, jongen!’. Hier leeft echt een ander volk, ook niet te vergelijken met Spanjaarden of Fransozen.
Gelukkig is niet iedereen zo opdringerig en heb ik al veel leuke Italiaanse mensen ontmoet. Tot zo ver is het handig dat zij zo direct zijn, levert mij weer drankjes en oefening voor de Italiaanse taal op!
Korte update:
Jeeeej, ik heb de taalcursus gehaald! :))) Het schriftelijk examen was best wel moeilijk maar had ik best wel goed gedaan, mondeling examen viel juist mee, maar misschien heeft ze me gematst. Maakt niet uit, die is binnen! Nog (maar) 4 maanden om veel te oefenen. Ik praat ook het grootste gedeelte van de dag Italiaans en Engels, en af en toe ook wat Duits. Zelf kan ik nog steeds niet zo goed geloven dat ik de hele dag Italiaans spreek!
Voor ik vertrok naar Siena, had ik al een lijstje gemaakt met dingen die ik kon doen in de zeeën van tijd die ik zou hebben, m, vorige week had ik naast de 30 uur taalles ook al cursussen aan de andere universiteit en dan ook nog sociale dingen. Behoorlijk heftig, veel nieuwe indrukken, alle lessen in het Italiaans. De nieuwe uni was ook behoorlijk wennen. Mijzelf kennende had ik een uurtje vrij gemaakt om de gebouwen te gaan verkennen, bleek ook nodig te zijn! In het eerste gebouw moest ik op de 3e verdieping zijn, maar omdat er zoveel halve/ kwart trappen waren, leek het een beetje op de school van Harry Potter met verdieping 3 1/4. Ik heb ook gehoord dat er een kat in de bibliotheek woont, dus kan nog waar zijn ook!
Het andere gebouw kon ik niet vinden, er was alleen een indrukwekkende poort met 'Psychiatrisch ziekenhuis' erop. Daar moet ik toch niet zijn, dacht ik. Wel dus! Super groot gebouw, de sfeer van een voormalig ziekenhuis, dus heb maar meteen een foto van de plattegrond gemaakt. De eerste lessen vond ik super spannend, maar uiteindelijk allemaal goed gekomen.
Daarnaast ook eerste infuus gehad, en dat is ook allemaal goed gegaan. Wat andere gewoontes hier, privacy hebben ze hier nog niet uit gevonden, maar de verpleegsters waren heel aardig en zorgden goed voor me! Voel me hier steeds meer thuis. :)
-
03 Maart 2013 - 19:23
Mama:
Van mij de dikke complimente voor het behalen van je italiaans! Goed dat je snel leert van de Italiaanse mannen! Wat gaat de tijd snel , alweer 4 weken geleden dat ik je even naar Siena bracht.
Tis maar goed dat er veel leuks te zien is en niet alleen mannen;-)
We kijken uit naar je volgende verhalen. Succes met je studie en avontuur x mam -
04 Maart 2013 - 19:59
Willie:
Hey Sas, geen slechte dingen over Italiaanse mannen hè! Ze hebben hun gebruiksaanwijzingen, maar zijnGgastvrij, Genereus, Galant en op de koop toe ook nog Goed in, en ze houden van lekker eten.... wat wil je nog meer.....en ik kan het weten! Successo con gli uomini italiani -
04 Maart 2013 - 21:23
Oma Mien:
Complement Sas,wat je zo allemaal al gehaald hebt,en zo maar drie talen spreken ga zo door,en zo je al zij,de tijd gaat vlug,dat is een goed teken,en leuk voor je, Verders wens ik je nog veel kijk en leer plezier
succes Sascha.Gr Oma -
07 Maart 2013 - 09:28
Maria:
Goed bezig Sascha, proficiat met het behalen van je taalcursus!!
Leuk om weer iets van je te lezen.
Ja die mannen, ook hier in Nederland hebben ze een gebruiksaanwijzing dus wat dat betreft niet zoveel verschil met daar. Maar uh ... opletten met wat je doet en zegt? ... dat is natuurlijk wel wat moeilijker voor jou !
Succes en veel plezier!
XX Maria -
20 Maart 2013 - 23:27
Loeke:
Hihi eindelijk de mooie mannen anekdotes! Heb je het gevoel dat ze jou nog extra nafluiten omdat je er niet erg Italiaans uitziet?
De tijd gaat snel, voor je het weet staan we samen weer op de Zomerfeesten te dansen ;)
xx -
14 April 2013 - 20:16
Oma Mien:
Hallo Sascha
Zo tehoren: ben je goed bezig,ga zo door,En geniet van de dagen die er aankomen,ik wens je in iedergeval heeeeeeeel veeeeeel plezier:
En tot ziens::Liefs Oma Mien -
29 April 2013 - 14:44
Sascha Verstegen:
Leuke reacties, ik moest misschien een beetje wennen aan de directheid, gewend zijnde aan de feminile cultuur (zie Geert Hofstede en zijn onderzoek) in Nederland, maar het is bovenal heel leuk! Willie, de voordelen hoef je me niet te overtuigen, daar ben ik al van overtuigd. ;-)
En Loeke, waar erasmus studenten zijn (lees internationale meisjes) daar komen de mannen wel op af ja. En of ik nou meer nagefloten word.. geen idee. Tijd gaat inderdaad snel!!! Stel je voor, nog maar 2 maanden.. -
29 April 2013 - 14:44
Sascha Verstegen:
Leuke reacties, ik moest misschien een beetje wennen aan de directheid, gewend zijnde aan de feminile cultuur (zie Geert Hofstede en zijn onderzoek) in Nederland, maar het is bovenal heel leuk! Willie, de voordelen hoef je me niet te overtuigen, daar ben ik al van overtuigd. ;-)
En Loeke, waar erasmus studenten zijn (lees internationale meisjes) daar komen de mannen wel op af ja. En of ik nou meer nagefloten word.. geen idee. Tijd gaat inderdaad snel!!! Stel je voor, nog maar 2 maanden..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
