Studiare

Hier zijn we weer met een update! Werd wel tijd dacht ik zo. Ik zal het in stukken posten, zodat het niet in een keer een gedetailleerde monoloog zal zijn (hoewel je als je mij kent, daar wellicht aan gewend bent geraakt). Vandaag, en ik beloof de volgende blog iets eerder te posten, is het thema het studeren hier. Volgende keer vrije tijd en reisjes die heb ik gemaakt. Oja en bedankt voor de reacties en het lezen tot nu toe :)

Lessen
De inhoud: In het eerste gedeelte van het semester zou ik 3 vakken volgen. De eerste is sociale antropologie over de verhoudingen tussen volken en nationaliteiten. De lessen over massa communicatie zijn vervallen omdat de docent ziek was, hier maak ik later alsnog het examen van. Een ander vak heb ik laten vallen omdat ik het niet interessant genoeg vond en daarvoor in de plaats een vak gekozen over de hedendaagse geschiedenis van Italië. Hoewel de jaartallen me ooit om de oren vliegen is het wel heel interessant! Aanrader voor iedereen om het land waar je in woont beter te begrijpen. Zelf dacht ik dat termen als communist en fascist meer in een geschiedenisboek thuis hoorden. Hier worden ze nog steeds gebruikt en er hangen soms zelfs soms spandoeken op de uni. Nou is de politiek van Italië natuurlijk ook een verhaal apart, dus zeker de moeite waard om er meer van te weten.
De vorm: Als er staat dat de les om 16u begint, begint het tussen 16 en 16.15u, het academisch kwartiertje is nog van kracht. Als je later binnen komt dan word je gewoon begroet door de docent en zeggen de docenten er niks van, enige uitzondering in mijn ervaring: toen een jongen anderhalf uur later binnenkwam. Laatst moest ik ook een keer eerder weg en meldde ik dat bij de docent, die snapte eigenlijk niet waarom ik dat vroeg: ‘jouw tijd is heilig’. Dat heb ik in Nederland nog nooit horen zeggen, eerder ‘je hoort 40 uur per week voor de universiteit beschikbaar te zijn’. Voor zowel de beleefdheid om aanwezig te zijn, als voor de ontspannen mentaliteit valt iets te zeggen.
De lessen zijn meestal zonder powerpoints en heel kleinschalig, vooral in vergelijking met de massastudie die ik Nederland doe en dat bevalt me best goed. Ik kan bijna niet anders dan goed opletten, ook vanwege de taal. Het vak dat verviel was redelijk groot, met zo’n 40 mensen. Bij sociale antropologie waren we met om en nabij 10. Met geschiedenis zijn we gemiddeld met 3,5 en bij 1 les daarvan was ik zelfs als enige aanwezig. Dat is dan weer een beetje overdreven..

Examen
Ik heb na Pasen het examen van een vak gehad. We moesten daarvoor 1 verplicht boek lezen en 2 naar keuze, en dat moest je kennen voor het examen, in de lessen hebben we alle 8, 9 boeken een keer besproken. Ter vergelijking: in Nederland is er vooraf per college vastgesteld wat je moet kennen, wat de leerdoelen zijn en welke stukken je zou moeten lezen, tot op de bladzijde nauwkeurig. Ik vind meerkeuze tentamens een zwak instrument om te testen of je alles kent, maar kan objectiviteit wel waarderen. Die lijkt mij ver te zoeken bij een mondeling tentamen bij 1 docent, waarbij iedereen andere boeken leest. We moesten er om 9.30u zijn en dan bedacht de docent een volgorde waarin we mochten. Nou had ik in die zin geluk dat ik dezelfde dag nog mocht, want er was ook een clubje dat de volgende dag terug mocht komen. (Stel je voor, anderhalf uur gereisd om dat te horen) Ik zat in de middagploeg, moest er om 14.30u weer zijn en dan afwachten. Tot die tijd heb ik gestudeerd, daarna mocht ik wachten tot ik om 17u aan de beurt was. Ben je zo een hele dag bezig met 1 examen bezig! De eerste vraag was: je hebt dat boek gelezen, neem er eens een hoofdstuk uit en vertel er wat over. Voor menigeen zou dit een buitenkansje zijn breed uit te wijden over het hoofdstuk dat je het beste kent. Voor mij was dit natuurlijk: Help, keuzestress! Gelukkig ging het daarna wel beter en vroeg de docent: ’27, vind je dat goed?’. Hier werken ze met 0-30, vanaf 18 is voldoende, ik ging dus toch maar akkoord.

Een beetje algemeen
Het is super leuk om alle verschillen te zien tussen je eigen universiteit en een andere. Waar bij mij in Nijmegen de gebouwen vlak bij elkaar zijn en duidelijk te vinden, met interne logica binnen het gebouw, zit hier in Siena één faculteit verstopt in een oud psychiatrisch ziekenhuis, zonder dat er ook maar een bordje aangeeft dat het de laatste tig jaar dient als universiteit. In 2 zijingangen van kerken vind je ook 2 faculteiten, wat andere gebouwen vallen niet op omdat ze tussen woonhuizen zitten en er aan de buitenkant ook weinig aan af te zien is. De medische faculteiten liggen buiten het stadscentrum en een faculteit is in een andere stad. Als je het dan gevonden hebt is het bij verschillende gebouwen dan weer de volgende uitdaging om ook nog het lokaal te vinden.
Veel mensen kopen geen boeken, maar de kopieën daarvan. Bij ons is dat illegaal, zegt de brave Nederlander. Oh, maar hier ook hoor, zeggen ze dan. In Nederland heb ik nog nooit een mondeling examen gehad, hier zijn ze dat bijna allemaal. Bovendien krijg je hier vaak hogere cijfers. Waar bij ons een 9 echt zeldzaam is en een 10 vrijwel onmogelijk, heb ik in Italië redelijk vaak cijfers boven de 25/30 gehoord, vaker hoger dan lager. Aan de andere kant ben je hier net zo goed student, leid je een studentenleven. Vooral ook de praktische invulling vanuit de universiteit is misshien anders, maar zijn we als studenten niet zo heel verschillend. In juni heb ik waarschijnlijk weer tentamens, de data, tja, die worden hopelijk binnenkort bekend..